Zbliża się długo wyczekiwany koniec fazy B. Czasu, podczas którego przepracowaliśmy setki godzin projektując i analizując podsystemy PW-Sata2, weryfikując liczne pomysły, a także zdobywając fajne i cenne doświadczenie. W połowie listopada tego roku spotkaliśmy się w większym gronie w Suwałkach, by podsumować dotychczasowe prace, szczerze wyrzucić z siebie wszystkie wątpliwości i szczegółowo zaplanować najbliższą przyszłość projektu. Wiele zmieniło się przez ostatnie miesiące i takie spotkanie w miejscu odseparowanym od studenckiej codzienności okazało się być świetnym sposobem na zweryfikowanie naszych pomysłów i wyobrażeń, poprawienie strategii działania i wymianę informacji między poszczególnymi podzespołami.
Część zespołu PW-Sata2 podczas warsztatów na koniec fazy B projektu
Chcąc zachować jak największy profesjonalizm podczas prac nad PW-Satem2 postanowiliśmy już na początku projektu kierować się pewnymi z góry ustalonymi standardami. W przypadku europejskiej inżynierii kosmicznej organem określającym podstawowe standardy w tej dziedzinie jest ECSS (European Cooperation for Space Standardization). Zgodnie z dokumentem ECSS-M-ST-10C-Rev.1 najpierw przeszliśmy przez fazę 0, podczas której określiliśmy najbardziej podstawowe założenia projektu. Następnie w połowie 2013 roku weszliśmy w fazę A, która skupiała się m.in. na dopracowaniu całego mnóstwa szczegółów, konfrontacji naszych pomysłów z profesjonalistami czy stworzeniu pierwszej dokumentacji, ale także zrezygnowaniu z kilku ambitnych planów. Na początku kwietnia 2014 rozpoczęliśmy natomiast fazę B, która okazała się znacznie poważniejszym wyzwaniem i którą mamy nadzieję zakończyć na początku przyszłego roku.
Najważniejsze zadania fazy B, o których warto wspomnieć to:
- zbudowanie stanowiska do zwijania żagla deorbitacyjnego
- projekt nowych zawiasów otwierających panele słoneczne
- czerwcowe testy Czujnika Słońca
- zaprojektowanie nowej obudowy do Czujnika Słońca
- niemal kompletny model 3D satelity
- ustalenie konfiguracji elektroniki
- przeprojektowanie struktury mechanicznej
- wydrukowanie materiałów informacyjnych, stworzenie i upublicznienie dokumentacji projektu
- uzyskanie licencji na oprogramowanie ESATAN-TMS służące do analizy termiki satelity i wstępne analizy
- nawiązanie współpracy z kilkoma firmami z sektora kosmicznego
-
- Stanowisko do testowania Czujnika Słońca
-
- Wczesne testy otwierania sprężyny, na której będzie oparty żagiel
Na początku 2015 roku zostaną podjęte ostateczne decyzje co do większości podzespołów i rozpoczniemy wzmożone prace nad kolejnymi prototypami przeznaczonymi do profesjonalnych testów. Te w większości planujemy na okres wakacyjny. Na początek wiosny planujemy maksymalnie uszczegółowić model 3D satelity, wydrukować go w 3D i przeprowadzić np. testy okablowania i oprogramowania.
Nieustannie trwają również poszukiwania możliwości do wystrzelenia PW-Sata2 na orbitę oraz potencjalnych miejsc do ustanowienia stacji naziemnych do komunikacji z satelitą. Pracujemy również nad stroną promocyjną projektu – piszemy nową wersję materiałów informacyjnych, planujemy udostępnić mały fact sheet z najważniejszymi informacjami technicznymi o satelicie, upublicznić dokumentację fazy B, a także stworzyć zestaw animacji i wizualizacji PW-Sata2. Pierwszą z takich wizualizacji można zobaczyć poniżej.
-
- Wizualizacja PW-Sata2 autor: Marcin Świetlik
-
- Prototyp żagla jako element eksperymentu Particula 3
Rok 2015 bez wątpienia będzie pracowity, o wiele bardziej niż poprzedni. Korzystając zatem z okazji zbliżających się Świąt i Nowego Roku życzymy sobie i wszystkim śledzącym nasze poczynania wiele szczęścia, nowych i cennych doświadczeń, udanych pomysłów i więcej czasu na to co lubimy.
